Σε ποια γλώσσα πρέπει να μιλήσω για να μ’ ακούσεις;
Σε ποια γλώσσα θα μπορούσες να καταλάβεις αυτά που λέω;
Στη γλώσσα της λογικής; Του συναισθήματος; Των γραμματιζούμενων ή τη καθημερινή;
Πως γίνεται να ξεβολευτείς για λίγο και να ακούσεις πραγματικά;
Πως γίνεται να δεις μπροστά από τους φόβους σου και τη βολή σου και το εγώ σου;

Γίνεται άραγε;

Μόνο ένας σεισμός μέσα στη ζωή σου ίσως κατάφερνε να σε ξεκουνήσει.
Μα και πάλι, θα σε κουνούσε; θα σε ξυπνούσε από το λήθαργό σου;
Όταν όλα γκρεμίζονται μέσα σου κι εσύ τα κοιτάς να πέφτουν τι σκέφτεσαι;
Τα κοιτάς ή  πάλι κλείνεις τα μάτια σου για να κοιμηθείς ξανά;
Βλέπεις τίποτα; Ακούς που σου μιλάω;

Γίνεται;